1. زمانبر بودن
حمل و نقل دریایی معمولاً بسیار کندتر از سایر روشهای حمل و نقل مانند هوایی یا ریلی است. زمان انتقال کالاها از طریق دریا میتواند از چند روز تا چند هفته یا حتی ماهها طول بکشد، به ویژه در مسیرهای طولانی. این موضوع برای کالاهای حساس به زمان یا مشتریانی که نیاز به تحویل سریع دارند، مشکلساز است (SelectHub) (ITF).
2. ریسکهای آب و هوایی
شرایط آب و هوایی نقش مهمی در حمل و نقل دریایی ایفا میکند. طوفانها، امواج بلند، و دیگر شرایط نامساعد جوی میتوانند باعث تأخیر در حمل و نقل یا حتی آسیب به کالاها شوند. همچنین، فصول مشخصی از سال ممکن است برای حمل و نقل دریایی مناسبتر یا نامناسبتر باشند (Exploding Topics).
3. هزینههای اضافی و پنهان
حمل و نقل دریایی ممکن است هزینههای پنهان زیادی داشته باشد، از جمله هزینههای بندری، بارگیری و تخلیه، هزینههای نگهداری در انبارها، و هزینههای بیمه. این هزینهها میتوانند به طور قابل توجهی هزینه نهایی حمل و نقل را افزایش دهند (Cleo).
4. ریسکهای امنیتی
کالاهای حمل شده از طریق دریا ممکن است در معرض خطر سرقت، دزدی دریایی، یا آسیبهای ناشی از شرایط نادرست نگهداری قرار بگیرند. دزدی دریایی به ویژه در برخی مناطق مانند سواحل آفریقای شرقی و جنوب شرقی آسیا یک نگرانی جدی است (Exploding Topics).
5. محدودیتهای محیطی و قانونی
حمل و نقل دریایی به شدت تحت تأثیر قوانین و مقررات بینالمللی و محلی قرار دارد که ممکن است پیچیده و زمانبر باشد. این مقررات شامل محدودیتهای زیستمحیطی، استانداردهای ایمنی، و مقررات گمرکی است که میتوانند فرآیند حمل و نقل را کند و پرهزینه کنند (Cleo) (ITF).
6. محدودیتهای دسترسی به بنادر
تمام مناطق جغرافیایی دسترسی آسان به بنادر ندارند. کالاها ممکن است نیاز به حمل و نقل زمینی اضافی داشته باشند تا به بندرهای اصلی برسند، که این موضوع میتواند زمان و هزینههای اضافی را به دنبال داشته باشد. همچنین، برخی بنادر ممکن است زیرساختهای کافی برای بارگیری و تخلیه سریع و کارآمد کالاها نداشته باشند .
7. تأثیرات زیستمحیطی
کشتیهای حمل و نقل دریایی بزرگ میتوانند اثرات زیستمحیطی منفی قابل توجهی داشته باشند، از جمله آلودگی هوا و آب، انتشار گازهای گلخانهای، و خطرات ناشی از نشت نفت. این موضوعات میتوانند به آسیبهای زیستمحیطی بلندمدت منجر شوند و فشار بر شرکتها برای پیدا کردن راهحلهای پایدارتر را افزایش دهند .